BAB EMPAT

(TANDA BAGI HURUF YANG BERSYADDAH)

1-Penandaan huruf bertasydid

 Terdapat khilaf ulama pada huruf bertasydid sama ada perlu meletakkan tanda atau tidak perlu meletakkannya.

i. Sebahagian ahli Iraq mengatakan:  Meletakkan harakat pada huruf pertama dan bakinya tidak perlu.

ii.Jumhur ulama pula mengatakan perlu meletakkan tanda tasydid.

 

2.Khilaf yang berlaku dalam cara meletakkan tanda

Pendapat pertama

Mazhab khalil bin ahmad dan pengikutnya :

I.   Meletakkan kepala (syin) tanpa titik.

II.  Diletakkan diatas huruf.

III. Diambil dari perkataan (syin) kerana huruf awal mengalahkan huruf    yang lain.

IV. Apabila keadannya fathah atau dhommah diletakkan tanda itu pada    atas huruf.

V. Inilah yang diamalkan sehingga sekarang dan di sokong oleh abu daud.

 

Pendapat lain pula mengatakan ,

i.  Tanda fathah dan dhommah diletakkan didepan huruf.

ii. Tanda kasrah diletakkan di bawah dan bukan diletakkan pada satu tempat.

iii. Pendapat lain, kasrah diletakkan atas huruf dan di bawah tasydid. Tetapi ianya dhoif.

   Pendapat kedua

   ( Ahli Madinah  dan pengikutnya ahli Andalusia)

 menggunakan huruf dal yang senget sedikit. Diambil dari perkataan (syidda) yang bermaksud bersangatan. Dikatakan lebih bagus dari (syin) kerana ada dua dal dalam tiga huruf dalam satu kalimah, menjadi pilihan kerana mejoriti. Di letakkan di atas huruf secara terbalik apabila ia fathah, di letakkan di depan  secara menunggeng apabila dhommah dan di bawah apabila kasrah.

Kesimpulannya :

 

1)  Meletakkan tasydid tanpa perlu meletakkan baris.

2) Meletakkan kedua-duanya.

3) Ada baris ada tasydid kalau dihujung sahaja, kalau bukan di hujung letak tasydid sahaja tanpa baris. Ini kerana tanda tasydid dihujung selalu bertukar.